No Time to Die Σκηνοθεσία: Κάρι Φουκουνάγκα. Πρωταγωνιστούν: Ντάνιελ Κρεγκ, Λεά Σεϊντού, Ράμι Μάλεκ, Άνα ντε Άρμας, Λασάνα Λιντς, Τζέφρι Ράιτ, Κριστόφ Βαλτς, Ρέιφ Φάινς. Μ. Βρετανία, ΗΠΑ. 2021. Διάρκεια: 154΄. Διανομή: TULIP.

No Time to Die

Κατασκοπική 2021 | Έγχρ. | Διάρκεια: 163′

Αγγλοαμερικανική ταινία

Ο Τζέιμς Μποντ έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έχει ψυχρανθεί με την Μαντλέν και ζει απομονωμένος στην Τζαμάικα. Όταν, όμως, ο παλιός συνεργάτης του στη CIA Φίλιξ Λέιτερ ζητήσει τη βοήθειά του, ο Βρετανός μυστικός πράκτορας θα αναλάβει τη διάσωση ενός απαχθέντος επιστήμονα και θα παρασυρθεί σε μια θανάσιμη παγίδα.

Φινάλε για το 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου «Νύχτες Πρεμιέρας», με τη διοργάνωση να απονέμει τις δάφνες της σε ένα κατάμεστο -τηρουμένων των υγειονομικών κανονισμών- Ιντέαλ, πριν την προβολή του πολυαναμενόμενου «Dune».

Η κριτική επιτροπή του διεθνούς διαγωνιστικού τμήματος, η οποία αποτελούταν από τους Μπάμπη Μακρίδη (σκηνοθέτης, σεναριογράφος), Ντίνα Ιορντάνοβα (ιστορικός κινηματογράφου), Τίτους Κρέγιενμπεργκ (παραγωγός), Μαρία Ναυπλιώτου (ηθοποιός) και Βαγγέλη Ραπτόπουλο (συγγραφέας), απένειμε τη Χρυσή Αθηνά στην ταινία «Νύχτα της Φωτιάς» της Τατιάνα Χουέζο. Η δημιουργός από το Μεξικό τιμήθηκε επίσης για τη σκηνοθεσία της.

Διπλά βραβεύτηκε επίσης η «Μεγάλη Απόδραση» του Σεμπάστιαν Μάιζε, ο οποίος απέσπασε τις περγαμηνές της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου και του κοινού. Για το σενάριό του βραβεύτηκε η ιαπωνική «Εύθραυστη Ισορροπία» (Γιουτζίρο Χαρουμότο), την ώρα που καλύτερο ντοκιμαντέρ αναδείχθηκε το «Faya Dahi» (Τζέσικα Μπεσίρ), με την πολύπειρη Άντρεα Άρνολντ να λαμβάνει ειδική μνεία για το «Cow».

Ως προς τις μικρού μήκους ταινίες, μεγάλος νικητής αναδείχθηκε ο Σπύρος Σκάνδαλος με το «Horsepower», το οποίο εκτός από την αντίστοιχη Χρυσή Αθήνα απέσπασε επίσης το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για την Ιωάννα Κολλιοπούλου (εξ ημισείας με την Κατερίνα Ζισούδη για το «After Noon»).

Τα βραβεία των 27ων Νυχτών Πρεμιέρας:

Διεθνές Διαγωνιστικό

Χρυσή Αθηνά: «Νύχτα της Φωτιάς» (Τατιάνα Χουέζο)
Βραβείο Σκηνοθεσίας της Πόλης των Αθηνών: «Νύχτα της Φωτιάς» (Τατιάνα Χουέζο)
Βραβείο Σεναρίου: Γιουτζίρο Χαρουμότο («Εύθραυστη Ισορροπία»)
Βραβείο Κοινού: «Μεγάλη Απόδραση» (Σεμπάστιαν Μάιζε)
Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου: «Μεγάλη Απόδραση» (Σεμπάστιαν Μάιζε)

Διεθνές Διαγωνιστικό Ντοκιμαντέρ

Χρυσή Αθηνά: «Faya Dahi» (Τζέσικα Μπεσίρ)
Ειδική Μνεία: «Cow» (Άντρεα Άρνολντ)

Διαγωνιστικό Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους

Χρυσή Αθηνά: «Horsepower» (Σπύρος Σκάνδαλος)
Αργυρή Αθηνά Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής: «Από το Μπαλκόνι» (Άρης Καπλανίδης)
Καλύτερη Σκηνοθεσία: «Brutalia, Εργάσιμες Μέρες» (Μανώλης Μαυρής)
Καλύτερο Σενάριο: Ηλίας Ρουμελιώτης («Από το Μπαλκόνι»)
Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία (εξ ημισείας): Ιωάννα Κολλιοπούλου («Horsepower») & Κατερίνα Ζισούδη («After Noon»)
Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία: Ηλίας Μουλάς («After Noon»)
Ειδική Μνεία Ντοκιμαντέρ: «Every Sunday» (Καίτη Παπαδήμα)
Ειδική Μνεία Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης: Δάφνη Καλογιάννη & Εύα Γουλάκου («Brutalia, Εργάσιμες Μέρες»)
Ειδική Μνεία Διεύθυνσης Φωτογραφίας: Αργύρης Γερμανίδης («Cortazar»)

Το Φεστιβάλ του Ρίφκιν

Ο Γούντι Άλεν «ταξιδεύει» στο Σαν Σεμπαστιάν. Ο 84χρονος σκηνοθέτης επιστρέφει στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ισπανία, 12 χρόνια μετά το «Vicky Cristina Barcelona». Το «Φεστιβάλ του Ρίφκιν», η 49η ταινία στην καριέρα του Άλεν, λαμβάνει χώρα στην ισπανική πόλη Σαν Σεμπαστιάν, κατά τη διάρκεια του κοσμοπολίτικου κινηματογραφικού φεστιβάλ της πόλης

Διαστημικά Καλάθια: Η Νέα Γενιά

Ο ΛεΜπρόν Τζέιμς στο τζάμπολ με τα Looney Tunes. Στα βήματα του Μάικλ Τζόρνταν ο οποίος πρώτος το 1996 («Διαστημικά Καλάθια») πάτησε παρκέ με τα αγαπημένα καρτούν, τώρα ο σπουδαίος μπασκετμπολίστας ΛεΜπρον Τζέιμς επιχειρεί κάτι αντίστοιχο. Αυτήν τη φορά, ο παίκτης καλείται να διορθώσει τη σχέση με το μικρότερο γιο του, με τον οποίο κινδυνεύει να αποξενωθεί εξαιτίας της εμμονής του μπαμπά Τζέιμς με το μπάσκετ

Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό

Sui generis μαύρη κωμωδία του Γιώργου Γεωργόπουλου. Ο Όμηρος Πουλάκης πρωταγωνιστεί στο ρόλο του Άρη, ενός πετυχημένου στελέχους μεγάλης εμπορικής εταιρίας. Η ζωή του θα αλλάξει οριστικά, όταν μάθει πως είναι φορέας ενός σεξουαλικά μεταδιδόμενου ιού, θανατηφόρου μόνο για τις γυναίκες.

Ένας Γιός

Βραβευμένο με Σεζάρ κοινωνικό δράμα. Μια οικογένεια πέφτει θύμα τρομοκρατικής επίθεσης. Ο 11χρονος Αζίζ τραυματίζεται σοβαρά και οι γονείς κάνουν αγώνα δρόμου ώστε να βρουν δωρητή για μεταμόσχευση, καθώς ένα οικογενειακό μυστικό βγαίνει στην επιφάνεια. 

Spiral: Ο Μύθος του Saw

Ο Κρις Ροκ τα βρίσκει σκούρα στο όγδοο κεφάλαιο του horror franchise «Saw». Ένας ντετέκτιβ αναλαμβάνει την εξιχνίαση μιας σειράς αιματηρών δολοφονιών, οι οποίες θυμίζουν έντονα τους φρικτούς φόνους που διέπραξε ο διαταραγμένος Jigsaw.

Η Αιώνα Κάθαρση

Κεφάλαιο πέμπτο και τελευταίο της δυστοπικής σειράς τρομο-περιπετειών. Την ώρα που λιγοστεύουν οι ώρες για την έναρξη μιας ακόμα βίαιης Κάθαρσης, ένα ζευγάρι Μεξικανών και μια οικογένεια πλουσίων στο Τέξας, αναζητούν καταφύγιο από τους μανιακούς. 

Οδός Μαλχόλαντ

Η καλύτερη ταινία του αιώνα δια χειρός Ντέιβιντ Λιντς. Μια νεαρή, που μόλις έφτασε στο Λος Άντζελες με κρυφό όνειρο να γίνει ηθοποιός, ανακαλύπτει στο διαμέρισμά της μια κυνηγημένη κοπέλα που πάσχει από αμνησία. Στην προσπάθειά της να τη βοηθήσει, θα βυθιστεί σ’ έναν κόσμο του παραδόξου, όπου οι ίδιες μορφές, αλλά με άλλες ταυτότητες, κινούνται σε παράλληλα σύμπαντα.

Η Συνομιλία

Τρεις οσκαρικές υποψηφιότητες και ένας Χρυσός Φοίνικας για το αριστουργηματικό φιλμ του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Ένας κρυψίνους μα και παρανοϊκός ειδικός στις παρακολουθήσεις παθαίνει κρίση ταυτότητας όταν υποψιάζεται πως το ζευγάρι που κατασκοπεύει πρόκειται να δολοφονηθεί.

Έλεγχος στους Δρόμους

Η πρώτη ταινία του Ρώσου εικονοκλάστη Αλεξέι Γκέρμαν («Hard To Be A God»). Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας αιχμάλωτος Γερμανός στρατιώτης ισχυρίζεται πως στην πραγματικότητα είναι Ρώσος, ο οποίος συνελήφθη από τους ναζί και αναγκάστηκε να πολεμήσει στο πλευρό τους. 

Γαλλική ταινία, σκηνοθεσία Αλέν Ρενέ με τους: Ντελφίν Σεϊρίνγκ, Τζιόρτζιο Άλμπερτάτσι, Σάσα Πιτοέφ

Σε ένα άδειο πολυτελές ξενοδοχείο ένας άντρας προσπαθεί να θυμίσει σε μια παντρεμένη γυναίκα την ερωτική ιστορία που είχαν την προηγούμενη χρονιά στο Μάριενμπαντ και να την πείσει να φύγει μαζί του.

Το www.iroes.art, μετά την άκρως επιτυχημένη πορεία του πρώτου RadioPlayTheater «Το Πάτωμα» και τους 35.000 ακροατές του, επιστρέφει με το νέο θεατρικό έργο της Ζέτης Φίτσιου με τίτλο “Το κουνούπι”. Το έργο θα παρουσιαστεί ως ακουστική παράσταση σε σκηνοθεσία Ανδρέα Φλουράκη με τους Μυρτώ Αλικάκη και ΝίκοΨαρρά.

Στο www.iroes.art η τέχνη του θεάτρου συναντά το πιο σαγηνευτικό μέσο, το ραδιόφωνο. Το ραδιοφωνικό θέατρο είναι μια καθαρά ακουστική παράσταση που αναπτύσσεται μέσα από τον λόγο, τη μουσική και τα ηχητικά εφέ. Ο ακροατής έχει την ελευθερία να «δει» τους χαρακτήρες  και την ιστορία χρησιμοποιώντας τη φαντασία του. Η μακρά παράδοση του ραδιοφωνικού θεάτρου αναβιώνει και ανανεώνεται κερδίζοντας όλο και περισσότερους καινούριους ακροατές. 

Λίγα λόγια για το έργο:
Σε ένα δωμάτιο, που έχει μείνει κλειστό από καιρό, ένα ζευγάρι – ένας άνδρας και μια γυναίκα – κοιμούνται σε έναν συνεχόμενο ύπνο. Ξαφνικά ένας θόρυβος έρχεται να ταράξει την ησυχία τους και να τους αναγκάσει να ξυπνήσουν. Αρχικά αδυνατούν να αναγνωρίσουν την αιτία που προκαλεί αυτόν τον περίεργο θόρυβο και τρομάζουν. Μόλις όμως συνειδητοποιούν ότι αυτό που τους έχει ταράξει είναι απλώς ένα κουνούπι, τότε παίρνουν το πάνω χέρι και προσπαθούν να το εξαφανίσουν. Όμως το κουνούπι αντεπιτίθεται με τον χειρότερο τρόπο, αναγκάζοντάς τους να σηκωθούν επιτέλους από το κρεβάτι και να ξυπνήσουν μια και καλή από τον αδιάκοπο ύπνο της καθημερινότητάς τους.
Το συμβολικό αυτό έργο, μέσα από το μαύρο του χιούμορ, φέρνει μπροστά μας το θέμα της αφύπνισης του ανθρώπου, που εγκλωβισμένος μέσα στα στενά όρια της καθημερινότητας ξεχνά ακόμα και να… ξυπνήσει.

Σκηνοθετικό σημείωμα:
Με αυτό το επίκαιρο ψυχαγωγικό έργο και με το αγαπημένο της όχημα του «λογικού παραλόγου», η Ζέτη Φίτσιου συνεχίζει να μας προσφέρει ένα πρόσφορο έδαφος για ενδοσκόπηση και προβληματισμό πάνω στην εμπειρία της σύγχρονης ζωής.

Πρεμιέρα έκαναν τα μουσεία , ενώ ακολουθεί το άνοιγμα των θερινών κινηματογράφων στις 21 Μαΐου και η «σκυτάλη» παραδίδεται στις 28 Μαΐου σε ζωντανές θεατρικές και μουσικές παραστάσεις σε ανοιχτούς χώρους.

Στις 21 Μαΐου επαναλειτουργούν τα θερινά σινεμά, με:

• Κενό χώρο (κενή θέση) ανά δύο καθήμενους και πληρότητα μέχρι 75%.
• Υποχρεωτική τοποθέτηση ατόμων που προσέρχονται μαζί στις δύο θέσεις μεταξύ των οποίων δεν μεσολαβεί κενός χώρος.
• Μη διεξαγωγή διαλείμματος κατά την προβολή.
• Υποχρεωτική ταξιθεσία και
• Υποχρεωτική έκδοση ηλεκτρονικού εισιτηρίου.

Συναυλίες, παραστάσεις, μουσεία

Την Παρασκευή 28 Μαΐου επανεκκινούν τα ζωντανά θεάματα και ακροάματα σε υπαίθριους χώρους, υπενθύμισε ο Νίκος Χαρδαλιάς.

Επίσης, από σήμερα 14 Μαΐου επαναλειτουργούν και τα μουσεία με τους εξής κανόνες:

• 2 μέτρα απόσταση μεταξύ των παρευρισκομένων
• 1 άτομο ανά 15 τμ και
• επισκέψεις ομάδων έως 8 ατόμων, εκτός αν πρόκειται για οικογένειες (συζύγους/συμβιούντες και τέκνα).

Ας ρίξουμε μια ματιά στις φετινές υποψήφιες για Oscar ταινίες και πως αυτές κατατάσσονται με βάση το πλήθος των υποψηφιοτήτων που απέσπασαν (όσες έχουν από 2 υποψηφιότητες και πάνω):

10 Υποψηφιότητες

– «Mank»

6 Υποψηφιότητες

– «The Father»
– «Judas and the Black Messiah»
– «Minari»
– «Nomadland»
– «Sound of Metal»
– «The Trial of the Chicago 7»

5 Υποψηφιότητες

– «Ma Rainey’s Black Bottom»
– «Promising Young Woman»

4 Υποψηφιότητες

– «News of the World»

3 Υποψηφιότητες

– «One Night in Miami…»
– «Soul»

2 Υποψηφιότητες

– «Another Round»
– «Borat Subsequent Moviefilm»
– «Collective»
– «Emma»
– «Hillbilly Elegy»
– «Mulan»
– «Pinocchio»
– «Tenet»

Όταν αυτή η εξαιρετική μαύρη κωμωδία εμφανίστηκε ως μέρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ξεκίνησε αμέσως η φήμη των βραβείων για τη Michelle Pfeiffer. Πρωταγωνιστεί ως μια πλούσια, λαμπερή, ανεξάρτητη χήρα που χάνει την περιουσία της και το πολυτελές διαμέρισμα της Νέας Υόρκης, και ξοδεύει τα χρήματα που άφησε σε μια μόνιμη μετακίνηση στο Παρίσι. Ο γιος της χωρίς στόχο, τον οποίο έπαιξε ο Lucas Hedges, ακολουθεί τα ίχνη της. Ο τόνος είναι σε διάφορες στιγμές δυνατός ,κυρίαρχος, συγκινητικός και κωμικός, με ιδιαίτερο χιούμορ που προέρχεται από μια γάτα που ενώνει τα πάντα σε αυτό το ταξίδι. Όλα αυτά και η πανέμορφη, τουριστική θέα στο Παρίσι είναι ένα έργο λύτρωσης ,για τον σκηνοθέτη, Azazel Jacobs, που βγαίνει στις αιθουσες 12 φεβρουαρίου 2021 !

2.The United States vs Billie Holiday

Τον Μάιο του 1947, μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες, της τζαζ της Αμερικής συνελήφθη για κατοχή ναρκωτικών. Η επόμενη δίκη έγινε γνωστή ως “Οι Ηνωμένες Πολιτείες έναντι της Billie Holiday”. «Και έτσι ένιωσε», είπε η Holiday στην αυτοβιογραφία της. Ένα νέο δράμα σε σκηνοθεσία του Lee Daniels (Precious) υποστηρίζει ότι δεν βρισκόταν στην επικαιρότητα, επειδή ήταν χρήστης ναρκωτικών, αλλά επειδή το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ναρκωτικών ήθελε να την τιμωρήσει, για την δημοσιοποιηση εμπρηστικού πολιτικού υλικού όπως το Strange Fruit . Η υποψήφια για Grammy Andra Day έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και ο Trevante Rhodes (Moonlight) παίζει το μυστικό πράκτορα .Σίγουρα η ταινία θα πρέπει να έχει ένα φανταστικό soundtrack.

Περιδιαβαίνοντας το Παρίσι, ο φωτογράφος Benoit Lapray είχε την ιδέα να δημιουργήσει μια σειρά φωτογραφιών για τα μνημεία της Πόλης του Φωτός, «ενσωματώνοντας ήρωες» της ποπ κουλτούρας στο σκηνικό των ήδη υπαρχόντων μνημείων. Η σειρά αποτίει φόρο τιμής στους δημιουργούς των χαρακτήρων που επί δεκαετίες τροφοδοτούν τη φαντασία του κόσμου, τοποθετώντας τον Μπάτμαν, τον Γκάνταλφ, τον Νταρθ Βέιντερ και άλλους πάνω σε βάρθρα, και με αυτόν τον τρόπο τους αναβαθμίζει σε «δημόσια μνημεία».

«Για μένα, είναι ένας τρόπος να υπογραμμίσω ότι αυτοί οι ήρωες της μυθοπλασίας είναι σήμερα μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς» τόνισε, σύμφωνα το Designboom, ο Lapray.

Για το πρώτο μέρος της σειράς συνεργάστηκε με το Studio 95 Magenta και για το δεύτερο με τη σχεδιάστρια συνθετικής εικόνας Emmanuelle Vonck Lugand. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με φιλμ. Ακολούθησε ψηφιοποίηση και επεξεργασία των αρνητικών, πριν προστεθούν στοιχεία CGI (computer generated image). Μετά, σκανάρισμα των φιγούρων των ηρώων ποπ κουλτούρας με τη διαδικασία της φωτογραμμετρίας. «Θεώρησα τη σειρά ως ένα πραγματικό εργαστήριο έρευνας της εικόνας, όπου παλιές τεχνικές συνδυάζονται με τις πιο σύγχρονες διαδικασίες – ένας καινούργιος τρόπος να αντιμετωπίζεις τη φωτογραφία» εξήγησε ο Γάλλος φωτογράφος.

Χιλιάδες παιδιά ζουν και εργάζονται παράνομα σε φυτείες στο Λονδινο.

Η μεγάλη αύξηση της καλλιέργειας  ναρκωτικών, σε συνδυασμό με τα αυξανόμενα κρούσματα διακίνησης χιλιάδων παιδιών από χώρες όπως το  Βιετνάμ, το Σουδάν, την Ερυθραία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ φαίνεται πως δεν είναι ασύνδετα φαινόμενα, ειδοποιούν οι ειδικοί.

Εδώ και δύο χρόνια, η βρετανική αστυνομία έχει ανακαλύψει στην βρετανική πρωτεύουσα περισσότερες από 314 παράνομες φυτείες στο Λονδίνο,  όπως δείχνουν και τα στοιχεία που δημοσίευσε η εφημερίδα London Evening Standard. Σύμφωνα με αυτά μάλιστα, παιδιά απαγάγονται από τις χώρες τους για να εργαστούν σε αυτές τις φυτείες,  οι οποίες συχνά βρίσκονται σε κατοικίες ή μεγάλες, απομονωμένες εκτάσεις στα προάστια της πόλης. Το πρόβλημα γίνεται όλο και μεγαλύτερο όσο ο καιρός περνάει.

Μπορεί η Βρετανική αυτοκρατορία να χτίστηκε με το αίμα των λαών της Αφρικής και για χάρη του αγγλικού κεφαλαίου να αιματοκυλίστηκε ολόκληρη η υφήλιος πάνω από δύο φορές, ωστόσο η σύγχρονη Βρετανία έχει κάνει κάποια, μικρά βήματα για την καταπολέμηση της σύγχρονης δουλείας. Το  2015 προώθησε την Σύγχρονη Πράξη για τη Δουλεία σύμφωνα με την οποία καταδικάζονται ισόβια οι δουλέμποροι. Ταυτόχρονα, στο Ηνωμένο Βασίλειο προστατεύονται καλύτερα οι ευάλωτες ομάδες.

Παρόλα αυτά,  τα νέα παιδιά- δούλοι δεν έχουν καμία υποστήριξη, εξειδικευμένη ή άλλου είδους. Την ίδια στιγμή ακτιβιστές δηλώνουν ότι η νομοθεσία δεν έχει κάνει καμία σοβαρή τομή στο δουλεμπόριο. Χαρακτηριστικά, τον Φεβρουάριο η βρετανική κυβέρνηση είχε αρνηθεί να χορηγήσει άσυλο σε ένα ορφανό από το Βιετνάμ το οποίο είχαν φέρει δουλέμποροι στη χώρα ως παιδί για να εργαστεί στη βιομηχανία της κάνναβης. Σύμφωνα με την αυστραλιανή ομάδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα Walk Free, η Βρετανία φιλοξενεί τουλάχιστον 136.000 σύγχρονους σκλάβους,  αριθμός δέκα φορές πάνω από εκείνον του 2013.

Πέρυσι πάνω από 2.000 ύποπτες περιπτώσεις για διακίνηση παιδιών αναφέρθηκαν στις βρετανικές αρχές, οι περισσότερες εκ των οποίων αφορούσαν σεξουαλική εκμετάλλευση, οικιακές εργασίες, ή καταναγκαστική εργασία.