Από το album PORTOFINO

Μουσική – Στίχοι: Κωστής Μαραβέγιας

“Δεν έχω χρόνο για χάσιμο, θέλω μόνο ένα νοιάξιμο”.

Με λόγια απλά και άμεσα. 

Η “Ανθισμένη αυλή? μας θυμίζει την περατότητα και την ευθραυστότητα της ζωής.

Όχι σαν απειλή για τον χρόνο που τρέχει και τη φθορά που συνεπάγεται αλλά για τη συνειδητοποίηση τους.

Μια συνειδητοποίηση που μετατρέπεται σε πραγματική ελευθερία.

Να ζούμε με τον τρόπο που θέλουμε, με αυτούς που θέλουμε χωρίς καμία έκπτωση. 

Γάμος Αλά Ελληνικά 3

Η Νία Βαρντάλος πάει στο χωριό. Η Ελληνοαμερικάνα Νία Βαρντάλος μαζί μαζί με όλη την κινηματογραφική οικογένειά της, τους Πορτοκάλος, επιστρέφουν όχι απλώς στη μεγάλη οθόνη αλλά και στη χώρα από όπου ξεκίνησαν όλα, την Ελλάδα. Γιατί στο “Γάμος Αλά Ελληνικά 3”, η ηρωίδα που ενσαρκώνει η Βαρντάλος αναζητά τις ρίζες του εκλιπόντα πλέον πατέρα της, σε ένα ταξίδι που τη συνοδεύει, φυσικά, όλη η αξιαγάπητα εκκεντρική φαμίλια.

Σιχάθηκα τον Εαυτό μου

Φεστιβαλικό horror φεμινιστικών ανησυχιών. Η Σίγκνε και ο Τόμας διατηρούν μια αρρωστημένη, ανταγωνιστική σχέση, η οποία παίρνει άσχημη τροπή όταν ο Τόμας αποκτά ξαφνικά αναγνώριση για το καλλιτεχνικό του έργο.

Μυστήριο στη Βενετία

Ο Κένεθ Μπράνα “ντύνεται” ξανά Ηρακλής Πουαρό. Παρόλο που απολαμβάνει τη σύνταξη περνώντας ήρεμα τις μέρες του, ο ντετέκτιβ Πουαρό καλείται να επιστρέψει στην ενεργό δράση όταν τον επισκέπτεται μια διάσημη συγγραφέας μυστηρίου, η οποία τον προσκαλεί σε μια σεάνς στο στοιχειωμένο παλάτη μιας τραγουδίστριας όπερας. Εκεί, μυστηριωδώς, ένας από τους συμμετέχοντας βρίσκεται δολοφονημένος, έτσι ο Βέλγος ερευνητής θα χρειαστεί να αναλάβει άμεσα δράση ώστε να βρεθεί εγκαίρως ο ένοχος.

Ήρωας Κανενός

Έρωτας στα χρόνια της τρομοκρατίας. Παραμονή Χριστουγέννων, η γαλλική πόλη Κλερμόν-Φεράν δέχεται τρομοκρατική επίθεση. Στον ανησυχητικό απόηχό της, ένας τριαντάρης ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια αρκετά μεγαλύτερή του σεξεργάτρια. Παράλληλα, ένας άστεγος βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι του φρεσκο-ερωτευμένου άντρα, απειλώντας να τινάξει στον αέρα τη νέα παθιασμένη σχέση του. Η ταινία επιλέχθηκε μεταξύ των 10 καλύτερων του 2022 από το ιστορικό περιοδικό Cahiers du Cinema.

Το Τέλειο Γεύμα

Ντοκιμαντέρ του Αλέξανδρου Μερκούρη. Ένα κινηματογραφικό οδοιπορικό σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Αγγλία, Σουηδία και ΗΠΑ, στο οποίο αναζητούνται τα μυστικά της μεσογειακής διατροφής. Από το είδος των συστατικών που επηρεάζων το σώμα μας μέχρι τις ρίζες μιας παράδοσης αιώνων.

Οι Αχώριστοι

Λούτρινες περιπέτειες κινουμένων σχεδίων. Η ταινία ακολουθεί τις περιπέτειες του Ντον, μίας μαριονέτας με ανεξάντλητη φαντασία που το έχει σκάσει από το κουκλοθέατρο, και του DJ Doggie Dog, ενός παρατημένου λούτρινου που έχει ανάγκη από έναν φίλο, καθώς συναντιούνται στο Σέντραλ Πάρκ και ενώνουν τις δυνάμεις τους για μία επική περιπέτεια φιλίας στην Νέα Υόρκη.

Oldboy

Το αιματηρό θρίλερ εκδίκησης του Παρκ Τσαν-γουκ επιστρέφει. Ένας συνηθισμένος άνθρωπος απάγεται από αγνώστους και μένει φυλακισμένος επί 15 χρόνια, αγνοώντας την αιτία. Όταν ξαφνικά αποφυλακίζεται, αναζητά σε ημιπαράφρονα κατάσταση τους δεσμώτες του, όμως ο άγνωστος δήμιός του συνεχίζει να ελέγχει τη ζωή του, κάνοντάς τον μια μαριονέτα σ’ ένα μακιαβελικό σχέδιο εκδίκησης.

Μανχάταν

Μία από τις καλύτερες ταινίες του Γούντι Άλεν. Ένας νευρωτικός τηλεοπτικός σεναριογράφος τα φτιάχνει με μια 17χρονη μαθήτρια, ερωτεύεται όμως μια χειραφετημένη διανοούμενη, την ερωμένη του καλύτερού του φίλου.

Με έναν ύμνο για τους άνδρες, το «Ανδρική Καρδιά», που ερμηνεύει ο Χρήστος Θηβαίος, συνεχίζεται ο νέος κύκλος τραγουδιών σε μουσική Νίκου Τερζή και στίχους Γιάννη Κότσιρα που «ντύνουν» την σειρά «Σασμός» και κυκλοφορούν από την Panik Oxygen.

Το «Ανδρική Καρδιά» είναι ένα δυναμικό τραγούδι, με το μοναδικό μέταλλο της φωνής του Χρήστου Θηβαίου, ο οποίος ερμηνεύει για δεύτερη φορά ένα τραγούδι του φετινού soundtrack, μετά το «Ζωή Χαμένη». 

Το τραγούδι, που τηλεοπτικά συνόδευσε όλους τους πρωταγωνιστές της καθηλωτικής σειράς του Alpha, μιλά για όλους εκείνους τους ρόλους που διαδραματίζει ένας άνδρας –γιος, αδερφός, πατέρας, εραστής, σύζυγος- και τους γραπτούς και άγραφους νόμους που καλείται να υπηρετήσει και να αντιμετωπίσει.

Το «Ανδρική Καρδιά» θα περιλαμβάνεται στο soundtrack «Σασμός», που θα κυκλοφορήσει σύντομα στα ψηφιακά καταστήματα μουσικής, περιλαμβάνοντας τραγούδια που «έντυσαν» τον β’ κύκλο της τηλεοπτικής σειράς, με τη συμμετοχή σπουδαίων ερμηνευτών.

Giannis Christodoulopoulos, Vicky Mosholiou

Never Alone (Anthropi Monahi)

 Οταν οι μέτοχοι της πολυεθνικής κατασκευάστριας εταιρίας Mattel συνειδητοποίησαν ότι την εποχή των γιάπηδων, όπου γυναίκες είχαν πια πιστωτικές κάρτες στο όνομά τους και κατείχαν θέσεις σε μάρκετινγκ και μάνατζμεντ, η απλώς τέλεια ξανθιά κούκλα του 1959 όφειλε να εξελιχθεί. Για αυτό δημιούργησαν τέλειες ξανθιές/μελαχρινές/κοκκινομάλλες κούκλες με φορεσιές διευθύντριας, γιατρού, επιστήμονα, αστροναύτη, εξερευνήτριας. Τα «κοστούμια» της εταιρίας φόρεσαν στην εταιρία το κοστούμι «εμπνέουμε τη γυναικεία χειραφέτηση από μικρές ηλικίες». Φυσικά, η «στερεοτυπική Barbie» συνέχισε να υπάρχει – ξανθιά, χαμογελαστή, λαμπερή, καθησυχαστική. Τέλεια. Σαν υπόσχεση σε όλα τα κοριτσάκια: δεν έχεις παρά να μεγαλώσεις. Θα ψηλώσεις αρμονικά, η μέση θα λεπτύνει, οι γάμπες σου θα μακρύνουν, τα δόντια σου θα ισιώσουν σε κατάλευκο, αστραφτερό χαμόγελο. Θα ζήσεις στο τέλειο ροζ κουκλόσπιτο και θα οδηγείς το τέλειο ροζ κάμπριο. Α, ναι, και ταυτόχρονα θα είσαι διευθύντρια, γιατρός, επιστήμονας, αστροναύτης, εξερευνήτρια. Οπου όλοι οι Κεν του κόσμου θα σε θαυμάζουν και θα σε αγαπούν. Θα κάθονται στην άκρη και θα σου επιτρέπουν να λάμπεις.

Η μορφή της κούκλας έχει εξελιχθεί κι άλλο – κερδίζει βραβεία Νόμπελ, είναι και μαύρη και Πρόεδρος της Αμερικής, μία στις τόσες της επιτρέπεται να έχει και παραπάνω κιλά. Οπως η φωνή της Ελεν Μίρεν μάς εξηγεί: επί 64 χρόνια η Mattel έχει επιλύσει τις γυναικείες διεκδικήσεις και δεν χρειάζεται να αγωνιζόμαστε άλλο. Για αυτό και η στερεοτυπική Barbie ξυπνά κάθε μέρα χαρούμενη. Είναι όμορφη, είναι τέλεια, χαιρετά τις τέλειες φίλες της, κολυμπούν, χορεύουν, παίρνουν βραβεία για την ευφυΐα τους, ψηφίζουν γυναίκες αρχηγούς κρατών, φοράνε τέλεια ρούχα και c’mon Barbie let’s go party. Ανάμεσά τους ζουν και οι Κεν. Εχουν κι αυτοί «εξελιχθεί»: βγαίνουν σε περισσότερες εθνικές και πολιτισμικές «αποχρώσεις». Ο ξανθός, μόνιμα ηλιοκαμένος, «παραλίας» Κεν έχει παραμεριστεί ακόμα περισσότερο. Με τον καημό ζει: να του δώσει σημασία η Barbie για «να υπάρχει». Να τον βγάλει από το κουτί του το κοριτσάκι και να παίξει μαζί του.

Μόνο που μια μέρα, πάνω στο glitter κέφι και τον ξέφρενο χορό, ο αέναα παστέλ κόσμος της Barbie μαυρίζει: αρχίζει να σκέφτεται τον θάνατο, να την πονάνε τα τακούνια της να βγάζει κυτταρίτιδα. Η «φρικιό Barbie» που ζει (όπως και στα παραμύθια οι μάγισσες) στο περιθώριο της Barbieland, δεν έχει μαντζούνι να της δώσει για να της περάσει. Η μόνη λύση είναι να επισκεφθεί τον πραγματικό κόσμο. Να βρει το κοριτσάκι που παίζει μαζί της και της έχει μεταφέρει την θλίψη και τη σκοτεινιά του. Να το παρηγορήσει και να γίνουν όλα πάλι τέλεια. Αλλωστε τι έχει να φοβηθεί; Μία επίσκεψη στον αληθινό κόσμο θα είναι τιμητική και δοξασμένη: οι γυναίκες θα την ευχαριστούν για την προσφορά της. Εχει άλλωστε «επιλύσει τις γυναικείες διεκδικήσεις και έχει βοηθήσει στη χειραφέτησή τους». Είναι ηρωίδα. Μαζί της θα έρθει κι ο Κεν, προσπαθώντας να την πείσει ότι τον χρειάζεται στην αποστολή της («μπορεί να έχει παραλίες ο αληθινός κόσμος κι εκεί τι θα κάνεις;»)

Μαζί θα ανακαλύψουν την τρομακτική αλήθεια. Οχι, οι γυναίκες δεν κυκλοφορούν με τέλειες αναλογίες, ανέμελα χαμόγελα, βραβεία Νόμπελ και μαλλιά στον ανεμιστήρα. Το «κοριτσάκι» που πρέπει να παρηγορήσει είναι μία 40χρονη single mother που η έφηβη κόρη της είναι στην φάση να την απαξιώνει να την απορρίπτει. «Barbie, σε μισούμε: κάνεις τις γυναίκες να αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους από το 1959» της ξεστομίζει η woke έφηβη. Κι τη συνθλίβει. Αντιθέτως, ο Κεν ξυπνά στον επίγειο παράδεισο: την πατριαρχία. Τι; Οι άντρες μπορούν να είναι αβίαστα στο επίκεντρο του κόσμου, να έχουν τις Barbie στο μπράτσο σαν τρόπαια που τους θαυμάζουν και τους φέρνουν παγωμένες μπύρες; Το σοκ του αληθινού κόσμου θα κλονίσει συθέμελα αυτόν της Barbieland και η αστραφτερή γυναικεία εξουσία θα γκρεμιστεί. Πώς θα την επαναφέρει η Barbie (και οι μεγαλομέτοχοι της Mattel που χρειάζονται κατεπειγόντως να αποκαταστήσουν τα κέρδη) να ξαναβάψει τα όνειρα ροζ;

Η Γκέργουικ (σε σενάριο που για ακόμα μία φορά συνυπογράφει με τον Νόα Μπόμπακ) είχε μία ιδέα πολυεπίπεδη, σύνθετη και πανέξυπνη. Θα μιλήσει για την συστηματική αδικία έναντι των γυναικών, δημιουργώντας έναν κόσμο που οι κανόνες είναι αντίστροφοι. Μισό λεπτό, αυτός ο κόσμος υπάρχει: είναι ο κόσμος της Barbie. Ο Κεν είναι περιφερειακό αξεσουάρ, εκείνος δεν έχει μία ξεκάθαρη ταυτότητα ή εργασία, ο άντρας δεν υπάρχει παρά δίπλα σε μια γυναίκα. Η Barbie δεν χρειάζεται να κάνει πολλά και τα έχει όλα. Η γυναίκα ξυπνά το πρωί κι ο κόσμος της ανήκει. Κι έχει αυτή την αδιόρατη, συγκαταβατική βεβαιότητα κι αλαζονεία ότι αυτό είναι το δεδομένο, το νορμάλ.

Κι αυτό είναι το επιτυχημένο στην ιδέα της Γκέργουικ: με (αυτο)σαρκαστικό χιούμορ, (θεο)πικρό σχόλιο και ωμή ειλικρίνεια δεν εξηγεί μόνο στα αγόρια ότι η πατριαρχία δεν είναι το «νορμάλ» (κατασκευάστηκε κάποτε, επιβλήθηκε σαν φορεσιά μιας κοινωνίας, χτίστηκε σαν Kenland). Οχι δεν σταματάει εκεί. Γελάει πολύ και με τις ατυχείς αστοχίες του φεμινιστικού κινήματος, περνάει από γενεές 14 και τις υπερβολές, ψάχνει τις ισορροπίες. Κι είναι ο τρόπος που το κάνει απίστευτα έξυπνος, απολαυστικός και κανιβαλιστικά αστείος – ενώ λέει τα πιο σοβαρά πράγματα.

Σκηνοθετικά είναι επίσης τολμηρή: δεν φοβάται το πλαστικό, το ψεύτικο, το εκτυφλωτικά χρωματιστό, το κόντρα στο φακό αστραφτερό, ώστε το βλέμμα του θεατή να θαμπώνει στα κοντινά με την τελειότητα που είναι Barbie. Αντιθέτως, η επιφάνεια της δισδιάστατης εικόνας δίνει τρεις διαστάσεις στην ουσία. Ειδικά όταν συνοδεύεται με τις κοφτερά τσουχτερές ατάκες του σεναρίου.

Ολες οι επιλογές της Γκέργουικ είναι προσεγμένες. Η Μάργκο Ρόμπι είναι η ίδια η Barbie: το ακτινοβόλο, τέλειο κορίτσι που θα σε παρασύρει να το χαζεύεις, ενώ έχει πολλά περισσότερα να σου πει. Εχει αυτό το αβίαστο βλέμμα που λάμπει και σκοτεινιάζει στο ίδιο δευτερόλεπτο. Το γέλιο που σαρκάζεται και πονά στον ίδιο ήχο. Το να συμπεριλαμβάνεις πολλές συμβολικές φιγούρες για τις υπόλοιπες Barbie (από την Ισα Ρέι μέχρι την Dua Lipa) κλείνει το μάτι σε όλα όσα θέλεις να σχολιάσεις για την ποπ κουλτούρα και στη νέα γενιά στο ακροατήριό σου. Ξεκαρδιστική και επιλογή του Ράιαν Γκόσλινγκ να σατιρίσει την «Hey Girl» περσόνα του με την γνωστή του τόλμη (αν και η εξέλιξη των Κεν είναι η πιο κακογραμμένη διάσταση του σεναρίου).

Καμουφλάζ

Ο Αντριέν (Πιερ Νινέ) είναι πρώην χορευτής που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την καριέρα του εξαιτίας ενός σοβαρού ατυχήματος. Περνά πλέον τις μέρες του ως συνοδός της Μάρθα Ντιβάλ ( της διαχρονικά εντυπωσιακής Ιζαμπέλ Ατζανί) , μιας πλούσιας αλλά ξεπεσμένης ντίβας του κινηματογράφου που αναπολεί τα παλιά της μεγαλεία. Δεν υπάρχει τίποτα μεταξύ τους παρά μόνο το αμοιβαίο συμφέρον: για εκείνη ο Αντριέν είναι μια συντροφιά, για εκείνον η Μάρθα είναι ένας τρόπος βιοπορισμού.

Όλα ανατρέπονται , όταν ο Αντριέν θα γνωρίσει τη Μαργκό ( Μαρίν Βακτ) , η οποία φαίνεται εξίσου χαμένη όπως κι αυτός.Η ίδια επίσης εργάζεται ως συνοδός πλούσιων ανδρών. Οι δύο νέοι ερωτεύονται κεραυνοβόλα και συνεργάζονται σε ένα δόλιο σχέδιο με στόχο τον πλούσιο και αφελή κτηματομεσίτη Σιμόν (Φρανσουά Κλουζέ). Τότε ξεκινά ένα παιχνίδι αποπλάνησης και προσποίησης που γρήγορα θα βγει εκτός ορίων.

Πριν τους τίτλους αρχής, η φράση του Ουίλιαμ Σόμερσετ-Μομ προειδοποιεί οτι «Η Γαλλική Ριβιέρα είναι ένα ηλιόλουστο μέρος για σκιώδεις ανθρώπους…»

Εμπνευσμένος από τον κοινωνικό του περίγυρο, από εμπειρίες του παρελθόντος και κυρίως από ένα μυθιστόρημα που δεν δημοσίευσε ποτέ, ο Μπεντός δημιουργεί μια ιστορία γεμάτη ίντρικα και έρωτα, όπου οι μύχιες επιθυμίες δεν κρύβονται αλλά γίνονται όπλο σε ένα εγκληματικό παιχνίδι με στόχο τα λεφτά ( αλλά ίσως όχι μόνο αυτό). Η πλοκή ξεδιπλώνεται μέσα από μαρτυρίες στο πλαίσιο μιας δίκης, οι οποίες επιτρέπουν τις απαραίτητες αναδρομές στο παρελθόν ώστε να συμπληρωθούν τα κομμάτια του παζλ.

Η δυναμική επιστροφή του Ίθαν Χαντ μάς συστήνεται με το πιο παράτολμο σταντ στην ιστορία του σινεμά και μας υπόσχεται πως θα ξεχάσουμε κάθε προηγούμενη «Αποστολή» τού hi-tech μυστικού πράκτορα.

Από την κινηματογραφική μεταφορά των περιπετειών του “Jack Reacher” (2012), όπου ο ΜακΚουόρι είχε και τη σκηνοθετική επιμέλεια, ως το σενάριο της μελλοντολογικής φαντασίας “Στα Όρια του Αύριο” (2014), του τρομο-ριμέικ της “Μούμιας” (2017) και του σίκουελ “Top Gun: Maverick” (2022).

Αποστολή εξετελέσθη

Πριν και πάνω απ’ όλα, όμως, ο Κρίστοφερ ΜακΚουόρι ήταν αυτός ο οποίος άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο ο Κρουζ χειριζόταν το franchise των “Επικίνδυνων Αποστολών”, στις ταινίες του οποίου είναι και παραγωγός. Στην πρώτη “…Αποστολή” του 1996, μάλιστα, ήταν και η παρθενική φορά στην καριέρα του που ο ίδιος ανέλαβε τέτοιο ρόλο. Έως και το “Πρωτόκολλο: Φάντασμα” (2011) λοιπόν, την τέταρτη ταινία των περιπετειών του Ίθαν Χαντ, ο Κρουζ επέλεγε διαφορετικούς κάθε φορά βασικούς συντελεστές – από σεναριογράφους και σκηνοθέτες έως συμπρωταγωνίστριες και συνθέτες – φρεσκάροντας διαρκώς το στιλ και τις ιδέες της σειράς. Τότε ήταν η σειρά του Μπράιαν Μπερντ να κάτσει πίσω από την κάμερα, με τον ΜακΚουόρι να επιστρατεύεται στη μέση των γυρισμάτων για αλλαγές της τελευταίας στιγμής στο σενάριο των Τζος Άπλμπαουμ και Αντρέ Νέμετς. Η παρέμβασή του θεωρήθηκε καθοριστική, ενώ το φιλμ έκανε τις μεγαλύτερες εισπράξεις (695 εκατομμύρια δολάρια) σε σχέση με όλα τα προηγούμενα. Το “Μυστικό Έθνος” (2015) που ακολούθησε έγινε αποκλειστική υπόθεση του ΜακΚουόρι, πείθοντας τον Τομ Κρουζ να του αναθέσει όλη την εξέλιξη του franchise, με το “Επικίνδυνη Αποστολή: Η Πτώση” (2018) να γίνεται η μεγαλύτερη εμπορική (792 εκατ.) και καλλιτεχνική (85/100 στο Metascore) επιτυχία της σειράς, η οποία έχει φέρει συνολικά στα ταμεία 3,6 δις.

Στις 6 Σεπτεμβρίου 2020, όμως, ο Κρουζ ξεπέρασε τον εαυτό του. Την πρώτη μέρα των γυρισμάτων του “Επικίνδυνη Αποστολή: Θανάσιμη Εκδίκηση – Μέρος Πρώτο” οδήγησε με ταχύτητα μια Honda CRF 250 σε μια ειδικά κατασκευασμένη ράμπα στην άκρη ενός γκρεμού στο βουνό Χελσετκόπεν  της Νορβηγίας και βούτηξε στο κενό. Μετά από πτώση 800 μέτρων, άνοιξε το αλεξίπτωτό του 170 μέτρα από το έδαφος και προσγειώθηκε με ασφάλεια. Όλα ΟΚ; Όχι ακριβώς. Ο Κρουζ επιχείρησε το άλμα άλλες εφτά φορές, μέχρι να βεβαιωθούν όλοι ότι είχαν το τέλειο πλάνο. Ήταν “το πιο παράτολμο σταντ στην ιστορία του σινεμά”, το οποίο σχεδιαζόταν για έναν ολόκληρο χρόνο κατά τη διάρκεια του preproduction, με τον Κρουζ να επιχειρεί στη διάρκειά του πάνω από 500 πτώσεις με αλεξίπτωτο και 13.000 άλματα μότοκρος!

Το σενάριο των Κρίστοφερ ΜακΚουόρι και Έρικ Γιέντερσεν φέρνει τον Ίθαν Χαντ αντιμέτωπο με τον Γκάμπριελ, έναν παλιό του γνώριμο πριν την εποχή της IMF, ο οποίος ζητά “θανάσιμη εκδίκηση”, ανταγωνιστή του στο κυνήγι ενός κλειδιού το οποίο θα δώσει στον κάτοχο τον έλεγχο ενός παντοδύναμου όπλου. Τον υποδύεται ο Εσάι Μοράλες, αντικαθιστώντας τον Νίκολας Χουλτ, ο οποίος αποχώρησε από το σχέδιο όταν τα γυρίσματα της ταινίας αναβλήθηκαν λόγω covid – ο αρχικός σχεδιασμός ήταν η πρεμιέρα της πρώτης ταινίας να γίνει στις 23/7/2021 και της δεύτερης στις 5/8/2022. “Κάθε μεγάλη κατασκοπική ταινία χρειάζεται έναν μεγάλο κακό. Στον Γκάμπριελ έχουμε βρει τον πιο συναρπαστικό και πολύπλοκο όλων των “…Αποστολών”, δηλώνει ο ΜακΚουόρι.

Ο Μπάμπης Στόκας παρουσιάζει, μετά από σχεδόν 12 χρόνια, μία ολοκληρωμένη προσωπική του δισκογραφική δουλειά… «Κι Έρχεται Η Αγάπη Ξανά»!

Ο καταξιωμένος και πολυγραφότατος καλλιτέχνης μοιράζεται μαζί μας 11 μοναδικά τραγούδια, το αποτέλεσμα μίας άκρως δημιουργικής δουλειάς που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο. 

Το «Κι Έρχεται Η Αγάπη Ξανά», που κυκλοφορεί από την Panik Oxygen στα ψηφιακά καταστήματα μουσικής, περιλαμβάνει υλικό ευρείας γκάμας, με τον Μπάμπη Στόκα να κινείται με τη χαρακτηριστική του δεινότητα κι άνεση ανάμεσα στο λαϊκό και το έντεχνο, το ροκ και τις μπαλάντες, φέρνοντας τον ακροατή σε επαφή  με κάθε δυνατό συναίσθημα.

Τη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών υπογράφουν, τόσο ο ίδιος, όσο κι άλλοι εμπνευσμένοι δημιουργοί, ενώ έπαιξαν εξαιρετικοί μουσικοί, σταθεροί συνεργάτες του Μπάμπη Στόκα, αλλά και ορισμένοι που συμμετείχαν στον δίσκο για μία και συγκεκριμένη δράση. Την παραγωγή επιμελήθηκε ο Ηλίας Μπενέτος, επί χρόνια συνεργάτης κι επιστήθιος φίλος του Μπάμπη Στόκα.

Προπομπό του album αποτέλεσε το «Καλός Και Κακός Καιρός», όπου ο Μπάμπης Στόκας μελοποιεί ένα από τα θρυλικά ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη, δίνοντας φωνή, μέσα από τους στίχους του ποιητή, στις έντονες αντιθέσεις του έρωτα.

Το εξώφυλλο του «Κι Έρχεται Η Αγάπη Ξανά», το οποίο σύντομα θα κυκλοφορήσει και σε μορφή CD στα φυσικά καταστήματα, είναι το έργο «blast», μία δημιουργία της εικαστικού Στεφανίας Μπρέγιαννη.