Όταν αυτή η εξαιρετική μαύρη κωμωδία εμφανίστηκε ως μέρος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ξεκίνησε αμέσως η φήμη των βραβείων για τη Michelle Pfeiffer. Πρωταγωνιστεί ως μια πλούσια, λαμπερή, ανεξάρτητη χήρα που χάνει την περιουσία της και το πολυτελές διαμέρισμα της Νέας Υόρκης, και ξοδεύει τα χρήματα που άφησε σε μια μόνιμη μετακίνηση στο Παρίσι. Ο γιος της χωρίς στόχο, τον οποίο έπαιξε ο Lucas Hedges, ακολουθεί τα ίχνη της. Ο τόνος είναι σε διάφορες στιγμές δυνατός ,κυρίαρχος, συγκινητικός και κωμικός, με ιδιαίτερο χιούμορ που προέρχεται από μια γάτα που ενώνει τα πάντα σε αυτό το ταξίδι. Όλα αυτά και η πανέμορφη, τουριστική θέα στο Παρίσι είναι ένα έργο λύτρωσης ,για τον σκηνοθέτη, Azazel Jacobs, που βγαίνει στις αιθουσες 12 φεβρουαρίου 2021 !

2.The United States vs Billie Holiday

Τον Μάιο του 1947, μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες, της τζαζ της Αμερικής συνελήφθη για κατοχή ναρκωτικών. Η επόμενη δίκη έγινε γνωστή ως “Οι Ηνωμένες Πολιτείες έναντι της Billie Holiday”. «Και έτσι ένιωσε», είπε η Holiday στην αυτοβιογραφία της. Ένα νέο δράμα σε σκηνοθεσία του Lee Daniels (Precious) υποστηρίζει ότι δεν βρισκόταν στην επικαιρότητα, επειδή ήταν χρήστης ναρκωτικών, αλλά επειδή το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ναρκωτικών ήθελε να την τιμωρήσει, για την δημοσιοποιηση εμπρηστικού πολιτικού υλικού όπως το Strange Fruit . Η υποψήφια για Grammy Andra Day έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και ο Trevante Rhodes (Moonlight) παίζει το μυστικό πράκτορα .Σίγουρα η ταινία θα πρέπει να έχει ένα φανταστικό soundtrack.

Περιδιαβαίνοντας το Παρίσι, ο φωτογράφος Benoit Lapray είχε την ιδέα να δημιουργήσει μια σειρά φωτογραφιών για τα μνημεία της Πόλης του Φωτός, «ενσωματώνοντας ήρωες» της ποπ κουλτούρας στο σκηνικό των ήδη υπαρχόντων μνημείων. Η σειρά αποτίει φόρο τιμής στους δημιουργούς των χαρακτήρων που επί δεκαετίες τροφοδοτούν τη φαντασία του κόσμου, τοποθετώντας τον Μπάτμαν, τον Γκάνταλφ, τον Νταρθ Βέιντερ και άλλους πάνω σε βάρθρα, και με αυτόν τον τρόπο τους αναβαθμίζει σε «δημόσια μνημεία».

«Για μένα, είναι ένας τρόπος να υπογραμμίσω ότι αυτοί οι ήρωες της μυθοπλασίας είναι σήμερα μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς» τόνισε, σύμφωνα το Designboom, ο Lapray.

Για το πρώτο μέρος της σειράς συνεργάστηκε με το Studio 95 Magenta και για το δεύτερο με τη σχεδιάστρια συνθετικής εικόνας Emmanuelle Vonck Lugand. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με φιλμ. Ακολούθησε ψηφιοποίηση και επεξεργασία των αρνητικών, πριν προστεθούν στοιχεία CGI (computer generated image). Μετά, σκανάρισμα των φιγούρων των ηρώων ποπ κουλτούρας με τη διαδικασία της φωτογραμμετρίας. «Θεώρησα τη σειρά ως ένα πραγματικό εργαστήριο έρευνας της εικόνας, όπου παλιές τεχνικές συνδυάζονται με τις πιο σύγχρονες διαδικασίες – ένας καινούργιος τρόπος να αντιμετωπίζεις τη φωτογραφία» εξήγησε ο Γάλλος φωτογράφος.

Χιλιάδες παιδιά ζουν και εργάζονται παράνομα σε φυτείες στο Λονδινο.

Η μεγάλη αύξηση της καλλιέργειας  ναρκωτικών, σε συνδυασμό με τα αυξανόμενα κρούσματα διακίνησης χιλιάδων παιδιών από χώρες όπως το  Βιετνάμ, το Σουδάν, την Ερυθραία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ φαίνεται πως δεν είναι ασύνδετα φαινόμενα, ειδοποιούν οι ειδικοί.

Εδώ και δύο χρόνια, η βρετανική αστυνομία έχει ανακαλύψει στην βρετανική πρωτεύουσα περισσότερες από 314 παράνομες φυτείες στο Λονδίνο,  όπως δείχνουν και τα στοιχεία που δημοσίευσε η εφημερίδα London Evening Standard. Σύμφωνα με αυτά μάλιστα, παιδιά απαγάγονται από τις χώρες τους για να εργαστούν σε αυτές τις φυτείες,  οι οποίες συχνά βρίσκονται σε κατοικίες ή μεγάλες, απομονωμένες εκτάσεις στα προάστια της πόλης. Το πρόβλημα γίνεται όλο και μεγαλύτερο όσο ο καιρός περνάει.

Μπορεί η Βρετανική αυτοκρατορία να χτίστηκε με το αίμα των λαών της Αφρικής και για χάρη του αγγλικού κεφαλαίου να αιματοκυλίστηκε ολόκληρη η υφήλιος πάνω από δύο φορές, ωστόσο η σύγχρονη Βρετανία έχει κάνει κάποια, μικρά βήματα για την καταπολέμηση της σύγχρονης δουλείας. Το  2015 προώθησε την Σύγχρονη Πράξη για τη Δουλεία σύμφωνα με την οποία καταδικάζονται ισόβια οι δουλέμποροι. Ταυτόχρονα, στο Ηνωμένο Βασίλειο προστατεύονται καλύτερα οι ευάλωτες ομάδες.

Παρόλα αυτά,  τα νέα παιδιά- δούλοι δεν έχουν καμία υποστήριξη, εξειδικευμένη ή άλλου είδους. Την ίδια στιγμή ακτιβιστές δηλώνουν ότι η νομοθεσία δεν έχει κάνει καμία σοβαρή τομή στο δουλεμπόριο. Χαρακτηριστικά, τον Φεβρουάριο η βρετανική κυβέρνηση είχε αρνηθεί να χορηγήσει άσυλο σε ένα ορφανό από το Βιετνάμ το οποίο είχαν φέρει δουλέμποροι στη χώρα ως παιδί για να εργαστεί στη βιομηχανία της κάνναβης. Σύμφωνα με την αυστραλιανή ομάδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα Walk Free, η Βρετανία φιλοξενεί τουλάχιστον 136.000 σύγχρονους σκλάβους,  αριθμός δέκα φορές πάνω από εκείνον του 2013.

Πέρυσι πάνω από 2.000 ύποπτες περιπτώσεις για διακίνηση παιδιών αναφέρθηκαν στις βρετανικές αρχές, οι περισσότερες εκ των οποίων αφορούσαν σεξουαλική εκμετάλλευση, οικιακές εργασίες, ή καταναγκαστική εργασία.

«Τα μουσικά γενέθλια» του Γιώργου Νταλάρα ήταν μια συναυλία από αυτές που μένουν χαραγμένες σε μνήμη και καρδιά. «Τα μουσικά γενέθλια» με τα σπάνια ντουέτα ζωντάνεψαν τραγούδια που καθορίζουν εδώ και 50 χρόνια, σε κάθε γενιά, το συναίσθημα, την αισθητική, την αγάπη, τον πόνο, την ανάταση και την ιστορική μνήμη ενός ολόκληρου λαού.

Το διπλό album «ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ – Τα μουσικά γενέθλια, DUETS» κυκλοφορεί την Παρασκευή 24 Απριλίου σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα και τις streaming υπηρεσίες από την MINOS EMI / UNIVERSAL, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει και σε όλα τα καταστήματα πώλησης δίσκων.

Μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα τραγούδησαν δεκαεννέα φίλοι του ερμηνευτές: Μελίνα Ασλανίδου, Φωτεινή Βελεσιώτου, Ελένη Βιτάλη, Γλυκερία, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Βιολέτα Ίκαρη, Γιάννης Κότσιρας, Κώστας Μακεδόνας, Χρήστος Μάστορας, Δημήτρης Μπάσης, Γιώτα Νέγκα, Μίλτος Πασχαλίδης, Μαρίζα Ρίζου, Μαρίνα Σάττι & Fonés, Μπάμπης Στόκας, Ασπασία Στρατηγού, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Μάριος Φραγκούλης, Μιχάλης Χατζηγιάννης.

«Στο Αεροδρόμιο» είναι ο τίτλος του τραγουδιού που σμίγει δισκογραφικά μια σπουδαία ερμηνεύτρια με ένα πηγαίο μουσικοσυνθέτη.

Η Γλυκερία τραγουδά για πρώτη φορά στην καριέρα της μια ολοκαίνουρια δημιουργία του Τάκη Σούκα και το αποτέλεσμα είναι ξεχωριστό.

Ο Σούκας είναι ένας ογκόλιθος του τραγουδιού μας, με 60χρονη θητεία στο πάλκο και σχεδόν ανάλογη στη δισκογραφία.

Σαν συνθέτης έχει συνεργαστεί με πολλούς τρανούς αλλά υπάρχουν και ορισμένοι, κλασικοί αλλά και νεότεροι με τους οποίους δεν συναντήθηκε σε αυτόν τον τομέα.

Γιατί σαν εκτελεστής στο στούντιο και τις ζωντανές εμφανίσεις, με το ακορντεόν και το σαντούρι του, έχει συντροφεύσει το μεγαλύτερο κομμάτι του σύμπαντος του ελληνικού τραγουδιού.

Αυτός είναι και ο στόχος του δίσκου «Τάκης Σούκας – Πρώτη Φορά»  που θα κυκλοφορήσει απ’ το ΟgdooMusicGroup και του οποίου δεύτερο promosingle είναι το τραγούδι «Στο Αεροδρόμιο».

Η μελωδική γραφή του Σούκα, ξεχώριζε και ξεχωρίζει, γιατί μεταξύ άλλων μετουσιώνει τα ακριβά και πολύπλοκα υλικά της σε άμεσα μεστούς, γοητευτικούς καρπούς.

Ο Σούκας είναι βαθιά έντεχνος και λαϊκός συνάμα.

Αντίστοιχη και η ερμηνεία της Γλυκερίας, φωνή – ψυχή, μοναδικά εκφραστική με συναίσθημα και μέταλλο αξιώσεων.

«Στο Αεροδρόμιο» οι στίχοι είναι του Κώστα Μπαλαχούτη, στιχουργού με δυνατές καταθέσεις τα τελευταία χρόνια που διακρίθηκαν και αγαπήθηκαν.

Καθοριστική στο τελικό αποτέλεσμα η ενορχήστρωση του Γιώργου Θεοδωρόπουλου, που βρίσκει στις περίτεχνες «πρώτες ύλες» του Σούκα τις ατραπούς για να αναδείξει κι αυτός με τη σειρά του την ευφάνταστη δημιουργική του φλέβα.

Στο δίσκο «Τάκης Σούκας – Πρώτη Φορά»  θα ακολουθήσουν και άλλες

ηχηρές εκπλήξεις, από μεριάς των ερμηνευτών με την παρουσία κορυφαίων ονομάτων.

Τους στίχους της έκδοσης μοιράζεται με τον Κώστα Μπαλαχούτη, ο Νίκος Αναγνωστάκης.

Κάνε Μια Ευχή Ελλάδος: «Σε εκείνο το δωμάτιο του ογκολογικού νοσοκομείου, η τύχη μου χαμογέλασε ξανά», Μελίνα, 17, παιδί ευχής. «Είμαι η Μελίνα και η ζωή μου μπήκε σε παύση στην Γ’ Γυμνασίου. Πριν 3 χρόνια, μέσα σε λίγα λεπτά, η ζωή μου άλλαξε.

Η παύση (ασθένεια)

Όλα φαίνονταν μπερδεμένα. Η διάγνωση έφερε ένα τρομακτικό βουητό στα αυτιά μου και ζαλάδα: λέμφωμα Hodgkin. Επηρεάζει τα κύτταρα του σώματος. Μπορεί να εξαπλωθεί και σε άλλα όργανα. Επιβάλλεται θεραπεία. Θα πάρει καιρό. Είναι καρκίνος στο λεμφικό σύστημα. Βουητό. Οι μάσκες, τα αντισηπτικά, οι αιματολογικές εξετάσεις, οι θεραπείες και το αποστειρωμένο δωμάτιο στο ογκολογικό νοσοκομείο, ήταν πλέον η δική μου καθημερινότητα. Οι καθημερινές μου έγνοιες ήταν αν είχα χαμηλά λευκά, αν ανέβασα πυρετό, αν απολύμανα κάτι πριν το αγγίξω, αν θα κάνω ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία. Ζαλάδα.

Απ’ τη μια μέρα στην άλλη η ζωή μου σταμάτησε να είναι φυσιολογική. Απομόνωση και μοναξιά είναι οι λέξεις που μπορούν να περιγράψουν όσα βίωσα. Έχασα κάθε επαφή με τους φίλους μου, το σχολείο, τις ξέγνοιαστες στιγμές και όλα όσα ανήκουν στην καθημερινότητα της εφηβείας. Μα μέσα σε όλα αυτά είχα να αντιμετωπίσω και την απώλεια των μαλλιών μου. Κάποιες ημέρες μου φάνταζε μικρό μπροστά στη σκέψη του να γίνω καλά, μα κάποιες ημέρες ήταν λόγος για να πέσει η ψυχολογία μου περισσότερο. Βλέπετε ήμουν μόλις 14 ετών.

Η επανεκκίνηση (ευχή)

Σε εκείνο το δωμάτιο του ογκολογικού νοσοκομείου όπου ένιωθα τόσο άτυχη για πολύ καιρό, χρειαζόμουν απεγνωσμένα ένα παράθυρο στη ζωή, ένα τρόπο να φύγω από αυτή την παύση και να επιστρέψω στην κανονικότητα των φίλων μου. Σε εκείνο το δωμάτιο συνάντησα το Κάνε-Μια-Ευχή. «Η τύχη μου χαμογέλασε λίγο», σκέφτηκα. «Εύχομαι να αποκτήσω ένα κινητό, ώστε να μπορώ να επικοινωνώ με τα αγαπημένα μου πρόσωπα», είπα σταθερά. Θα σκεφτείτε, μα ένα κινητό; Με όλα τα έξοδα που είχαμε για να γίνω καλά, το τελευταίο που σκεφτόμουν να ζητήσω από τους γονείς μου, ήταν ένα τέτοιο δώρο…

Την ημέρα της ευχής μου, λογική και συναίσθημα μπερδεύτηκαν. Από τα πρώτα λεπτά αισθάνθηκα ότι η ασθένεια μου ήταν ένα κακό όνειρο. Με την καλύτερή μου φίλη στο πλευρό μου, παίξαμε με τις νεράιδες επιτραπέζια, μιλήσαμε, φάγαμε, κάναμε φωτογράφιση με το νέο μου κινητό και πολλά – πολλά ακόμη! Με έκαναν να νιώσω ξεχωριστή. Δεν ήταν μόνο το κινητό, ήταν η αισιοδοξία και η αγάπη που λάμβανα από τους ανθρώπους του Κάνε-Μια-Ευχή, ήταν το φως που πήγαζε από τα πρόσωπα όλων όσοι με πλησίασαν. Όλα ξεκινούσαν ξανά από την αρχή. Όλα μπήκαν σε μια σειρά. Η λογική έλεγε ότι όλα θα πάνε καλά και ενώθηκε με το συναίσθημα. Η επανεκκίνηση έγινε. Κλείνοντας την δική μου ιστορία, θα ήθελα να υπενθυμίσω πόσο σημαντικό αγαθό είναι η υγεία. Ας συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε έναν φωτεινό κόσμο γεμάτο αστέρια. Όλοι μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε να φωτιστεί ο κόσμος των παιδιών με σοβαρές ασθένειες.”

Αυτές τις γιορτές, ευχηθείτε στους αγαπημένους σας με ένα ηλεκτρονικό Αστέρι της Ευχής. Κάντε σήμερα μια δωρεά των 5€ στο donate.makeawish.gr!

Σχετικά με το πρόγραμμα Αστέρι της Ευχής

Το Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) εκπληρώνει ευχές παιδιών 3 – 18 ετών που νοσούν από σοβαρές ασθένειες. Το προγράμματος Αστέρι της Ευχής ξεκίνησε πριν 22 χρόνια και εξακολουθεί να υφίσταται, κυρίως ως εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Υλοποιείται σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας με τη θετική γνωμοδότηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων και έχει δώσει δύναμη σε εκατοντάδες παιδιά με σοβαρές ασθένειες. 22 ολόκληρα χρόνια, μαθητές από όλα τα σχολεία της χώρας προσφέρουν το χαρτζιλίκι τους για την ίαση παιδικών ψυχών. Το Αστέρι φέτος μπορεί να πάρει χρώμα ΜΟΝΟ από εσάς. Σε μια εποχή που ο φόβος για την υγεία υπάρχει για κάθε παιδί και ενήλικα, συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε τα παιδιά που δοκιμάζονται. Εστιάζοντας πάντα στην ψυχική υγεία των παιδιών ευχής, ζητούμε και φέτος την υποστήριξή σας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο μας και το πρόγραμμα, επισκεφθείτε το www.makeawish.gr ή το www.wishstar.gr

EVERYBODY’S TALKING ABOUT JAMIE

Ο Τζέιμι είναι δεκαέξι χρονών και δεν ταιριάζει με τον κόσμο γύρω του – σε αντίθεση με το να επιλέξει ένα «πραγματικό» επάγγελμα, ονειρεύεται να γίνει drag queen. Αβέβαιος για το μέλλον του, ο Τζέιμι γνωρίζει ένα πράγμα σίγουρα: ο ίδιος θα κάνει αίσθηση. Με την υποστήριξη της αγαπημένης του μητέρας και των υπέροχων φίλων του, ο Τζέιμι ξεπερνάει τις προκαταλήψεις, σηκώνει ανάστημα σε όσους τον εκφοβίζουν και βγαίνει από το σκοτάδι πανέτοιμος να πραγματοποιήσει το όνειρό του

TSERNOBILL Τον Απρίλιο του 1986, συνέβη μια γιγάντια έκρηξη στον σταθμό πυρηνικής ενέργειας Τσέρνομπιλ στη βόρεια Ουκρανία. Η μίνι τηλεοπτική αυτή σειρά ακολουθεί τις ιστορίες ανθρώπων που προσπάθησαν να περιορίσουν τη καταστροφή και άλλων που έδωσαν τη ζωή τους για να αποτρέψουν ένα μεταγενέστερο και χειρότερο τέτοιο συμβάν

FOR SAMA Ένα συγκλονιστικό προσωπικό video-ημερολόγιο χρονικό της καταστροφής μέσα από τα μάτια μιας νεαρής γυναίκας, της Γουαντ Αλ-Κατέμπ, που θέλει να διαφυλάξει ντοκουμέντα ώστε η Σάμα, η νεογέννητη κόρη της, να καταλάβει στο μέλλον για ποιο λόγο οι γονείς της πήραν συγκεκριμένες αποφάσεις στη διάρκεια του πολέμου στη Συρία.
Το χρονικό μιας απόλυτης καταστροφής μέσα από την ακατανίκητη δύναμη της δίψας για ζωή ενός νέου ζευγαριού

UNBELIEVABLE

Δύο γυναίκες αστυνομικοί συγκεντρώνουν στοιχεία που θα μπορούσαν να ρίξουν φως στην υπόθεση μιας έφηβης που καταγγέλλει ότι βιάστηκε και έπειτα ανακαλεί την ιστορία της

Βασισμένο στο βραβευμένο με Pulitzer άρθρο του προγράμματος Marshall και της ProPublica με τίτλο “An Unbelievable Story of Rape”

THE WITCHER Ο Geralt της Rivia, ένας μοναχικός κυνηγός τεράτων, αγωνίζεται να βρει τη θέση του σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι συχνά αποδεικνύονται πιο κακοί από τα θηρία. Αλλά όταν το πεπρωμένο τον ενώνει με μια ισχυρή μάγισσα και μια νεαρή πριγκίπισσα με ένα επικίνδυνο μυστικό, οι τρεις τους πρέπει να περιηγηθούν μαζί στη βίαια ήπειρο

THE IRISHMAN Μια επική ιστορία για το οργανωμένο έγκλημα στη μεταπολεμική Αμερική, όπως την αφηγείται ο βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Φρανκ Σίραν, απατεώνας και εγκληματίας ο οποίος συνεργάστηκε με μερικές από τις πιο διαβόητες προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Η ταινία εξιστορεί ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της αμερικανικής ιστορίας για δεκαετίες, την εξαφάνιση του θρυλικού προέδρου της Ένωσης Τζίμι Χόφα, και προσφέρει ένα μνημειώδες ταξίδι στις κρυφές πτυχές του οργανωμένου εγκλήματος: τις εσωτερικές του λειτουργίες, τις αντιπαλότητες και τις συνδέσεις με την κυρίαρχη πολιτική

To Ruins είναι το lead single των Marva Von Theo από τον επερχόμενο δίσκο Afterglow, που θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2021 σε βινύλιο και cd.

Πρόκειται για ένα electronic pop τραγούδι, με noir αισθητική, προορισμένο να χορευτεί σε μία σκοτεινή disco που πάλλεται από τα ατμοσφαιρικά ηχοτοπία των Marva Von Theo. 

Το βίντεο που το συνοδεύει, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Καράμπελα και χορογραφία του Αντώνη Σπορίδη, παρουσιάζει την τραγουδίστρια να απευθύνει τους στίχους με διάθεση κηρύγματος ενώ οι χορευτές, προσομοιάζοντας τον Αρχαίο Χορό, την περικυκλώνουν, αποτελώντας την ενσάρκωση της συνείδησής της.

H Μάρβα αποκαλύπτεται στους στίχους:

«Στη ζωή μου πάντα επέλεγα τις ριζικές αλλαγές και τα νέα ξεκινήματα προς αναζήτηση νέων συνθηκών που θα με έκαναν να αισθάνομαι πιο οικεία, αρνούμενη κάθε είδους συμβιβασμό με την πραγματικότητα. Υπήρξαν εκείνες οι στιγμές διαύγειας που γινόταν πλέον ξεκάθαρο πως έπρεπε να γυρίσω σελίδα στην ζωή μου, να γράψω την πρώτη πρόταση σε ένα λευκό χαρτί, και ο κόσμος γύρω μου έμοιαζε να με ωθεί προς αυτήν την κατεύθυνση∙ τα αστέρια λαμπυρίζοντας έστρωναν καινούργιους δρόμους, σημάδια πιο φωτεινά και από το φως της ημέρας, που απλά δεν μπορούσα να αγνοήσω, μία ακαταμάχητη επιθυμία και φλόγα που δεν μπορούσε με τίποτα να δαμαστεί και με τροφοδοτούσε με ανεξάντλητη δύναμη να αντιμετωπίσω κάθε πρόκληση.

Ωστόσο, για την λύτρωση και την ολοκλήρωση δεν είναι αρκετή από μόνη της μία αλλαγή. Αυτό που μου δίδαξαν οι ριψοκίνδυνες επιλογές μου καθώς και οι απρόσμενες περιπέτειες στις οποίες με οδήγησαν, είναι πως δεν υπάρχουν νέοι προορισμοί, ούτε μαγικοί τόποι που κατευνάζουν το παρελθόν. Ο εσώτερος εαυτός οφείλει πρώτα να αλλάξει. Όσο μακριά και αν προσπαθήσει να τρέξει κανείς, τον ακολουθούν πάντα τα ίδια λάθη, τα ίδια «ερείπια», τα οποία και καλείται τελικά να αντιμετωπίσει».