ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΜΑΙΟΥ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ COSMOS

Ο Μίλτος Πασχαλίδης παρουσιάζει το νέο του τραγούδι με τίτλο «Έτσι αγαπάω», σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους του Νίκου Αναγνωστάκη.

Το τραγούδι αποτελεί προάγγελο του ολοκληρωμένου,πρώτου,κύκλου τραγουδιών των δύο δημιουργών που θα κυκλοφορήσει από το OgdooMusicGroupτο φθινόπωρο με γενικό τίτλο «Τα Απρόοπτα».

Τα τραγούδια του δίσκου ερμηνεύουν εξαιρετικοί ερμηνευτές:

Μίλτος Πασχαλίδης, Ιουλία Καραπατάκη, Σταμάτης Κραουνάκης, Θοδωρής Κοτονιάς, Ρίτα Αντωνοπούλου, Φοίβος Δεληβοριάς, Γιάννης Κότσιρας, Ασπασία Στρατηγού, Μανώλης Λιδάκης, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Ελένη Δήμου.

Ο σπουδαίοςΧρήστος Νικολόπουλος καταθέτει για μία ακόμη φορά δισκογραφικά το ανεξάντλητο συνθετικό του χάρισμα, που τον έχει αναδείξει σε πολύτιμο κεφάλαιο της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού. Η συνύπαρξή της μουσικής του με τον εμπνευσμένο συνειρμικό λόγο του Νίκου Αναγνωστάκη, που, με τρόπο ρηξικέλευθο, μετουσιώνει σε ποιητικές εικόνες, συναισθήματα και καθημερινά βιώματα, έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός έξοχου κύκλου τραγουδιών με την κλασική έννοια του όρου.

Το τραγούδι «Έτσι αγαπάω», το οποίο θα είναι και το εναρκτήριο του δίσκου «Τα Απρόοπτα»,είναι μία ιδιαίτερα τρυφερή μπαλάντα που υμνεί την κραταιά και ταυτόχρονα εύθραυστη ψευδαίσθηση του έρωτα.

«Η αγάπη σου μοιάζει με γυαλί

Εκεί που λάμπει σπάει»

Ο Μίλτος Πασχαλίδης με το διακριτό ηχόχρωμα της φωνής του, που τόσο έχει αγαπήσει το κοινό και την σπάνια εκφραστικότητα της ερμηνείας του, αποδίδει με μοναδικό τρόπο τις λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις του τραγουδιού.

Το τραγούδι «Έτσι αγαπάω» θα κυκλοφορήσει ψηφιακά από το OgdooMusicGroupστις 31 Μαΐου.

Το www.iroes.art, μετά την άκρως επιτυχημένη πορεία του πρώτου RadioPlayTheater «Το Πάτωμα» και τους 35.000 ακροατές του, επιστρέφει με το νέο θεατρικό έργο της Ζέτης Φίτσιου με τίτλο “Το κουνούπι”. Το έργο θα παρουσιαστεί ως ακουστική παράσταση σε σκηνοθεσία Ανδρέα Φλουράκη με τους Μυρτώ Αλικάκη και ΝίκοΨαρρά.

Στο www.iroes.art η τέχνη του θεάτρου συναντά το πιο σαγηνευτικό μέσο, το ραδιόφωνο. Το ραδιοφωνικό θέατρο είναι μια καθαρά ακουστική παράσταση που αναπτύσσεται μέσα από τον λόγο, τη μουσική και τα ηχητικά εφέ. Ο ακροατής έχει την ελευθερία να «δει» τους χαρακτήρες  και την ιστορία χρησιμοποιώντας τη φαντασία του. Η μακρά παράδοση του ραδιοφωνικού θεάτρου αναβιώνει και ανανεώνεται κερδίζοντας όλο και περισσότερους καινούριους ακροατές. 

Λίγα λόγια για το έργο:
Σε ένα δωμάτιο, που έχει μείνει κλειστό από καιρό, ένα ζευγάρι – ένας άνδρας και μια γυναίκα – κοιμούνται σε έναν συνεχόμενο ύπνο. Ξαφνικά ένας θόρυβος έρχεται να ταράξει την ησυχία τους και να τους αναγκάσει να ξυπνήσουν. Αρχικά αδυνατούν να αναγνωρίσουν την αιτία που προκαλεί αυτόν τον περίεργο θόρυβο και τρομάζουν. Μόλις όμως συνειδητοποιούν ότι αυτό που τους έχει ταράξει είναι απλώς ένα κουνούπι, τότε παίρνουν το πάνω χέρι και προσπαθούν να το εξαφανίσουν. Όμως το κουνούπι αντεπιτίθεται με τον χειρότερο τρόπο, αναγκάζοντάς τους να σηκωθούν επιτέλους από το κρεβάτι και να ξυπνήσουν μια και καλή από τον αδιάκοπο ύπνο της καθημερινότητάς τους.
Το συμβολικό αυτό έργο, μέσα από το μαύρο του χιούμορ, φέρνει μπροστά μας το θέμα της αφύπνισης του ανθρώπου, που εγκλωβισμένος μέσα στα στενά όρια της καθημερινότητας ξεχνά ακόμα και να… ξυπνήσει.

Σκηνοθετικό σημείωμα:
Με αυτό το επίκαιρο ψυχαγωγικό έργο και με το αγαπημένο της όχημα του «λογικού παραλόγου», η Ζέτη Φίτσιου συνεχίζει να μας προσφέρει ένα πρόσφορο έδαφος για ενδοσκόπηση και προβληματισμό πάνω στην εμπειρία της σύγχρονης ζωής.

Πρεμιέρα έκαναν τα μουσεία , ενώ ακολουθεί το άνοιγμα των θερινών κινηματογράφων στις 21 Μαΐου και η «σκυτάλη» παραδίδεται στις 28 Μαΐου σε ζωντανές θεατρικές και μουσικές παραστάσεις σε ανοιχτούς χώρους.

Στις 21 Μαΐου επαναλειτουργούν τα θερινά σινεμά, με:

• Κενό χώρο (κενή θέση) ανά δύο καθήμενους και πληρότητα μέχρι 75%.
• Υποχρεωτική τοποθέτηση ατόμων που προσέρχονται μαζί στις δύο θέσεις μεταξύ των οποίων δεν μεσολαβεί κενός χώρος.
• Μη διεξαγωγή διαλείμματος κατά την προβολή.
• Υποχρεωτική ταξιθεσία και
• Υποχρεωτική έκδοση ηλεκτρονικού εισιτηρίου.

Συναυλίες, παραστάσεις, μουσεία

Την Παρασκευή 28 Μαΐου επανεκκινούν τα ζωντανά θεάματα και ακροάματα σε υπαίθριους χώρους, υπενθύμισε ο Νίκος Χαρδαλιάς.

Επίσης, από σήμερα 14 Μαΐου επαναλειτουργούν και τα μουσεία με τους εξής κανόνες:

• 2 μέτρα απόσταση μεταξύ των παρευρισκομένων
• 1 άτομο ανά 15 τμ και
• επισκέψεις ομάδων έως 8 ατόμων, εκτός αν πρόκειται για οικογένειες (συζύγους/συμβιούντες και τέκνα).

«Οι ευάλωτοι» είναι μια εξαιρετική μπαλάντα που μιλά με ευαισθησία και έμπνευση για την ανθρώπινη κατάσταση

Ο Γιώργος Καραδήμος είναι ένας φτασμένος δημιουργός που δεν επαναπαύεται, ούτε υποκύπτει στις ευκολίες που του εξασφαλίζει το δημιουργικό του χάρισμα. Χωρίς το άγχος να αποδείξει τίποτα σε κανέναν μας χαρίζει νέα τραγούδια που δεν ακολουθούν την πεπατημένη και πάντα αγγίζουν και εκπλήσσουν ευχάριστα το κοινό του.

«Οι ευάλωτοι» είναι το νέο τραγούδι που μας παρουσιάζει ο πολυσχιδής καλλιτέχνης, σε μουσική, στίχους και ερμηνεία του ίδιου και κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group. Το τραγούδι μας προετοιμάζει για την προσεχή κυκλοφορία ενός νέου σημαντικού album που Γιώργου Καραδήμου που θα αποτελέσει σταθμό για την πορεία του στην ελληνική μουσική σκηνή.

Ο Γιώργος Καραδήμος ερμηνεύει με λυρισμό και διαύγεια, όπως μόνο ένας δημιουργός μπορεί, ένα τραγούδι που εκφράζει την αλήθεια ενός κόσμου που υπερισχύει η δύναμη και επιβάλει τους όρους της. Μια εξαιρετική μπαλάντα που μιλά με ευαισθησία και έμπνευση για την ανθρώπινη κατάσταση όπως διαμορφώνεται σε μία εποχή που αμφισβητεί όλες μας τις βεβαιότητες. 

«Οι ευάλωτοι» είναι αυτοί που καλούνται πάντα να προσαρμοστούν για να επιβιώσουν σε αυτή την άνιση μάχη. Το τραγούδι αποτελεί ακόμα ένα δείγμα της διεισδυτικής ματιάς του Γιώργου Καραδήμου που δίνει υπόσταση σε αυτά που όλοι σκεφτόμαστε και νιώθουμε χωρίς να μπορούμε να τα εκφράσουμε.

Στίχοι:

Μπήκε τ’ ανοιξιάτικο το φως κι ανάσανα
Ο ύπνος κάνει θαύματα κι αυτός στα βάσανα
Τώρα όλα τα βλέπω καθαρά πιο ψύχραιμα
Πάντα την πληρώνουνε του κόσμου αυτού τα ήμερα

Δε φταίνε οι άλλοι δυστυχώς
Είναι ο κόσμος πιο απλός
Ειν’ οι ευάλωτοι αυτοί
Που πάντα σπάνε

Μέχρι να γίνουνε κι αυτοί
Απ’ το ατσάλι πιο σκληροί
Και να πληγώσουνε αυτούς
Που αγαπάνε

Κράτησες μια ολόκληρη ζωή τις άμυνες
Κι ήρθε ένα σπάνιο φιλί και ράγισες
Πόσο ειν’ αστεία η ζωή σαν όνειρο
Πόσο του ανθρώπου η ψυχή, εμπόδιο

Δε φταίνε οι άλλοι δυστυχώς
Είναι ο κόσμος πιο απλός
Ειν΄ οι ευάλωτοι αυτοί
Που πάντα σπάνε

Μέχρι να γίνουνε κι αυτοί
Απ’ το ατσάλι πιο σκληροί
Και να πληγώσουνε αυτούς
Που αγαπάνε