Οι μνήμες είναι το νέο τραγούδι που παίζει στον αέρα μας και μοσχοβολάει Ελλάδα! Οι στίχοι είναι της Λήδας Ρουμανη και η μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη !
Τα βραδιά όταν όλοι κοιμόνταν άνοιγε μια μικρή χαρακιά στο στήθος. Τις έβγαζε και μια-μια τις κρεμούσε σε μικρές κλωστές στο πίσω μέρος της ντουλάπας. Στα όνειρα τις έμοιαζαν με άνθη. Τις αποξήραινε με φροντίδα ώστε να μη χάσουν το σχήμα τους, όσο για το χρώμα εκείνη ήξερε πως να βλέπει το αρχικό, όταν έκλεινε τα ματιά.
Το σακουλάκι της γέμισε, το ίδιο και η ψυχή της. Μνήμες που την κρατούσαν και εκείνη δεμένη στο πίσω μέρος της ντουλάπας με μια μικρή κλωστή. Κάποτε λάτρευε αυτή την αίσθηση, την έκανε να νιώθει ασφάλεια ακόμα και όταν η κλωστή έσφιγγε τόσο που την έπνιγε.
Ένα πρωινό, που αν και άνοιξη ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος, άνοιξε το παράθυρο της. Το άρωμα μέσα από την ντουλάπα ήταν έντονο. Την αγκάλιασε και την τράβηξε μπροστά από τα βαριές πόρτες του επίπλου. Ήταν μονή στο σπίτι πια, οι ενοϊκοί είχαν φύγει. Ζούσε απομονωμένη και μονή της συντροφιά οι μνήμες.
Στίχοιhttps://www.youtube.com/watch?v=pcrm-_Pc9E4
Η μνήμη χθες με πήρε απ’το χέρι
Δε μ’ άφησε στιγμή να κλείσω μάτι
Προτίμησε να ‘ρθει το μεσημέρι
Και άραξε χωρίς να κρύψει κάτι
Στο πάρτυ που σε είδα να διαλέγεις
Και ξέμεινα χωρίς φιλί στην άκρη
Στο πάθος που ζητάς να κυριεύεις
Μα δε σου κλείνει πάντοτε το μάτι
Μόνο τις μνήμες να φοβάσαι
που ζητάνε
να τις κρατήσεις ζωντανές
και σε πονάνε
Μόνο τις μνήμες να φοβάσαι
που μιλάνε
Αυτές που γίνονται θεριό
και σε χτυπάνε
Και είναι εκεί
για να κοιτάνε
Κι όσα δεν θες
Στάχτη τα καις
και πάνε
Η μνήμη χθες μου πήρε το κεφάλι
Δε μ’ άφησε στιγμή να ξεμυτίσω
Με κέρασε κι εγώ σε παραζάλη
προτίμησα να πιώ και να λυγίσω
